NIEUWSBRIEF 12

Woensdag 9 november
We laten Bamako en zijn smog achter ons en rijden richting Guinee. Vroeg in de ochtend is het reeds drukkend warm. Al snel rijst rechts van de weg het prachtige Mandingues gebergte op met zijn zwarte rotsmassieven. Het landschap wordt steeds groener. Rond 11.30 u. bereiken wij Kouremale, de grensovergang naar Guinee. Aan Malinese kant is alles snel afgehandeld. Aan Guinese zijde wordt het opnieuw zwaar onderhandelen met de douane. Men wil ons weer met een escorte door het land sturen maar uiteindelijk, rond 16.00 u. , lukt het met veel diplomatie om zonder escorte te vertrekken, we moeten wel de nodige Guinese francs dokken. Vier uur afzien in de broeierige hitte en geen koel drankje te krijgen.

Vanaf Siguiri rijden wij langs de Niger en langs uitgestrekte rijstvelden, vrouwen doen de was in de kleine zijriviertjes. In de dorpen die wij doorrijden gaat het Tabaski-feest nog steeds door en zien wij kleurrijke groepjes mensen dansen bij de disco. De weg is in uitstekende staat zodat wij snel vorderen maar toch bereiken wij onze stopplaats wederom in het donker. Father George, door de bisschop van Kenema, Sierra Leone, naar ons toegestuurd, wacht ons op bij de kathedraal. Ook hier weer vinden wij onze weg na veel navraag. Er wacht ons een grote teleurstelling bij aankomst als wij vernemen dat er in de hele stad geen kamer vrij is en wij veroordeeld zijn de nacht door te brengen in de wagens binnen de omheining van de kathedraal. Op zich geen probleem, maar we kijken met z'n allen uit naar een verfrissende douche na deze broeierig hete dag. Dan maar weer wachten tot morgen. Het leven in Afrika kan hard zijn.

Donderdag 10 november
Vroeg in de morgen worden wij gewekt door gezang vanuit de kathedraal waar Father George de mis celebreert. We zullen eerst moeten zien te tanken. De volgende stad Kissidougon zullen we niet halen. Drie pompstations zitten zonder dieselolie, de vierde -en laatste- heeft nog voorraad. Zo is het toch weer 9.00u. als wij het stadje uitrijden, door Georges mentaal voorbereid op de slechte weg die ons te wachten staat. Wij slalommen over hobbelige pistes vol gaten, dwars door de jungle. Af en toe rijden we door een dorpje waar de mensen ons vriendelijk toewuiven. De natuur is gewoonweg schitterend. Ongerepte jungle waar de moderniteit nog niet voorbijgekomen is.

We bereiken Kissidougon na 200 km en zes uur rijden. Na een half uurtje verpozen bij de missiepost van de zusters uit Madacascar leggen wij de laatste 80 km af over een nog slechtere weg tot Geuckedon. Meer dan drie uur hotsen met een oog op de weg en het andere op de natuur. Schitterende rijstvelden en groen in alle tinten tegen de bergflanken. Volgens Ad is dit rijden zoals in Indonesie.

Net aangekomen bij ons hotel barst een tropisch onweer los. Een heerlijke verfrissing ! Het hotel ziet er prachtig uit, maar we zijn in Afrika en al snel volgt de ontgoocheling: in de badkamer staan 2 emmers water en een plastic beker. Vandaag weer geen stromend water, het wordt wederom behelpen met een 'Afrikaanse douche'. Hopelijk morgen beter !

We hebben vandaag 272 km afgelegd in tien uur.


Vrijdag 11 november
Vanaf Gueckedon de laatste 20 km door de jungle naar de grens met Sierra Leone. Hobbelend over de piste blijven wij genieten van de waanzinnig mooie natuur. De uitreisformaliteiten verlopen vlot en er ontstaat alleen enige commotie omdat Jochem enkele kinderen filmt, maar ook dit wordt snel opgelost.

Even verderop komen wij bij het pontje dat ons over de rivier naar Sierra Leone moet brengen. Ook hier weer mogen geen foto's worden genomen en Jan mag  van de politiechef zelfs zijn tekening niet afmaken. Het overzetten is een hele belevenis. Alles is hier handwerk; langs een kabel glijdt het pontje - onder invloed van de stroming - naar de overkant. Bij het afrijden komt Ad nog vast te zitten in de modder maar een grote truck helpt ons uit deze netelige situatie. Nog een grote opwinding als Ad met zijn telefoon een foto neemt van Jan die met de bus de hobbelige, glibberige helling komt afgereden. Een opgewonden baasje wil de telefoon in beslag nemen maar na een verhitte discussie komen wij weg, wel een kleine boete betalen natuurlijk.

Aangekomen bij de grenscontroles van Sierra Leone verloopt alles zeer snel en kunnen wij de laatste 70 km naar Kailahun af gaan leggen. We rijden tussen palmbomen, kofie- en cacaostruiken over een heuvelend landschap. Na 7.320 km, 10 km voor Kailahun loopt onze linker voorband leeg, we zijn op een puntige steen gereden.

In Kailahun vinden wij een hotelletje en ja, met douche zodat wij heerlijk al het stof van de voorgaande dagen van ons af kunnen spoelen!

Zaterdag 12 november
Bij de kerk van Kailahun heeft father Georges wat mensen opgetrommeld om de wagens binnen en buiten schoon te maken. Tegen de middag vertrekken wij dan voor de laatste 30 km naar Pendembu waar wij een onvergetelijke ontvangst krijgen. Voorafgegaan door de 'brass band' en de dorpsgemeenschap rijden we naar het dorpsplein voor de welkomsceremonie. Aan het eind van de plechtigheid worden wij allen als "chief" benoemd en gelieven wij het traditionele pak aan te trekken.

Een onvergetelijke ontvangst na een reis van 18 dagen en 7.263 km !!!

Dank aan allen!!!!