NIEUWSBRIEF 7

2 november
Na een verkwikkende nachtrust in de tenten gebruiken wij een typisch bedoeïnen-ontbijt bestaande uit fruitsap, thee, dromedarismelk (indien gewenst), in het zand gebakken brood, amandelen, dadels, vijgen, vijgenconfituur, olijfolie en geitenkaas.

Vanaf nu zullen we gereld controles krijgen daar we de Westelijke Sahara doorrijden. Hiervoor hebben we voor ons vertrek per persoon honderd inlichtingsfiches gemaakt. Onze reis verloopt vlotjes met minimaal oponthoud bij de controleposten.

Na 200 km rijden valt de motor van Ad plots uit. Daar we op slechts 30 km van het stadje Boujdour zijn wordt besloten dat Jan ons zal slepen. Om 11.45 vinden wij een -olie-doordrenkte- garage. Daar worden twee problemen vastgesteld: er is een bout afgebroken van de steun van de hydroliek-pomp van de smeerolie en een filter blijkt volledig verstopt te zijn. De brandstoftank wordt leeggemaakt, afgebouwd en gereinigd.

Om 13.45 u. kunnen we verder. Na 10 km valt de motor weer stil dus: terugslepen naar Boujdour voor verder onderzoek. Er blijkt een bout in het brandstofcircuit los te zitten, even aandraaien
en rond 15.00 u.vertrekken we weer richting Mauretanië. De derde poging wordt hopelijk de goede!

Om 21.00 u., na 2 1/2 uur rijden in het pikkedonker, na een rit van 800 km, komen we aan op onze laatste stopplaats in Marokko.

Morgen wacht ons nog de vervelende grensovergang van Marokko naar Mauretanie.
Tot morgen!


1 november
Vandaag is het in België Allerheiligen en wij herdenken ook hier onze dierbare overledenen.

Voordat we Agadir verlaten bevoorraden wij ons nog met water en fruit (de mandarijntjes zijn overheerlijk!) voor de komende dagen door de Westelijke Sahara. De rit verloopt zonder geschiedenis tot het uitrijden van Tan-tan. Bij het verlaten van de stad, na een grote rotonde worden wij aangehouden door de politie. De man vraagt Ad of dit een rond point is waarop Ad bevestigend antwoordt. 'Nee meneer, dit is een rotonde die er geen is, want bij de eerste afslag staat een stopteken ( een 8-hoekig bord in het Arabisch!) en dit hebben jullie niet gerespecteerd !' Dit wordt dan 2 maal 700, 1400 dirhams (130 euro) cash te betalen! Hier mag dus wel degelijk gesproken worden van een valserik!

En dan werd Ad vervolgens vriendelijk uitgenodigd om eens mee te kijken naar de camerabeelden bij een snelheidscontrole. Ook werd ons nog thee aangeboden
die we toch maar beleefd geweigerd hebben omdat deze 'bitterzoete' thee ons te zwaar op de maag zou liggen.
Na het nodige handjes schudden konden wij na 3 kwartier verder rijden.

Door alle oponthoud bereikten wij onze bedoeinencamping in het pikkedonker na een rit van 605 km. Gelukkig wacht ons hier de traditionele kameel-met-dadel-tajine.